Szkodniki: Turkuć podjadek
Turkuć podjadek (Gryllotalpa gryllotalpa L.) - jest szkodnikiem wielożernym. Posiada narząd gębowy gryzący, niezupełnie przeobrażone skrzydła złożone - skórzaste i krótkie (patrz zdjęcie). Odnóża przednie są szerokie i służą do grzebania. Długość ciała osobnika dorosłego wynosi około 6-7cm. Larwa jest bardzo podobna do postaci dorosłej. Jaja składane są w gniazdach w czerwcu - na głębokości ok. 20cm. W jednym gnieździe znajduje się nawet 300 jaj. Samica podcina korzonki roślin znajdujących się nad gniazdami.
W glebie turkuć ma barwę brunatno-brązową. W ciągu roku rozwija się jedno pokolenie tego gatunku. W glebie zimują i postać larwalna, i postać dorosła zakopując się na głębokość 60 - 80 cm.
Szkodliwość tego owada polega na mechanicznym uszkadzaniu korzeni roślin. Turkuć drąży korytarze wzdłuż rządka danej uprawy (najczęściej warzywnej), gdyż tam właśnie panują najlepsze dla niego warunki do żerowania (większa wilgotność i spulchnione podłoże). Objawem jego działalności są „wypadające rośliny" - najczęściej rzędowo. Po prostu rośliny z uszkodzonym systemem korzeniowym nagle więdną, po czym zamierają. Dodatkowo szkodliwe działanie turkucia polega na nadgryzaniu bulw korzeniowych i kłączy - stad w nazwie „podjadek". Zdarza się, że owad uszkadza też owoce leżące na ziemi. Największe szkody powoduje na młodych roślinach.
Zwalczanie turkucia nie jest łatwe. Najprostsze jest zrobienie pułapek. Jak? Wystarczy wkopać słoik (lub inny pojemnik o gładkich ścianach) w ziemię i wypełnić go częściowo wodą. Naczynie umieszczamy na trasie żerowania szkodnika.
Aby go schwytać można też zastosować inną pułapkę - z końskim nawozem. Trzeba jesienią wkopać koński obornik w jednym, lub kilku, miejscach w ziemię, na głębokość około 80 - 90 cm, po czym systematycznie sprawdzać czy turkuć nie wybrał sobie tego miejsca na przezimowanie. Najlepiej przeprowadzać kontrolę co 2 tygodnie, aż do zamarznięcia ziemi oraz wczesną wiosną, gdy tylko podłoże rozmarznie.
Pozytywne efekty dają też zabiegi uprawowe z wykorzystaniem brony aktywnej, talerzówki lub glebogryzarki, ale wiadomo, że nie wszędzie istnieje możliwość ich zastosowania.
Oczywiście turkucia można też zwalczyć chemicznie - należy wtedy zastosować preparat Diazinon 10 GR (50 kg/ha) już w momencie zauważenia pierwszych uszkodzeń na roślinach.
Na forach ogrodniczych spotkałam się też z nieco innymi metodami niszczenia tego szkodnika. Oto kilka z nich:
- wykładać w miejscu występowania turkucia olszy czarnej (szkodnik nie lubi jej zapachu);
- rozlewać w rzędach wywar z kory olchowej;
- w wyloty korytarzy, które drążą turkucie wlewać wodę z olejem jadalnym, po czym obserwować czy ziemia w tym miejscu nie porusza się. Jeżeli porusza się to znaczy, że znajduje się tam szkodnik.
Na koniec dodam, że opisywany gatunek nie tylko wyrządza szkody, ale jest również pożyteczny ponieważ zjada drutowce i pędraki.