Ochrona kukurydzy przed szkodnikami
Stosuje się różne metody ich zwalczania: agrotechniczne, hodowlane, biologiczne, chemiczne, integrowane oraz uprawy GMO.
W metodach agrotechnicznych szczególne znaczenie ma wybór odpowiedniego stanowiska pod uprawę, a w ograniczaniu liczebności i szkodliwości wielu gatunków szkodników bardzo ważną rolę odgrywa płodozmian - wskazana jest 2–3 letnia przerwa w uprawie kukurydzy na danym polu. Bardzo ważny jest też wczesny siew, optymalne nawożenie (zwłaszcza azotowe), niszczenie chwastów i terminowe wykonywanie zabiegów pielęgnacyjnych. Kiedy rośliny mają dobre warunki wzrostu, łatwiej przezwyciężają skutki żerowania niektórych szkodników. Po sprzęcie kukurydzy należy zastosować rozdrobnienie resztek pożniwnych, co zniszczy gąsienice zimujące w podstawie łodygi. Następnie rozdrobnione resztki trzeba przyorać przed zimą, aby ściółka nie chroniła szkodników zimujących w glebie.
Metoda hodowlana polega na doborze właściwego mieszańca do siewu. Należy zwracać uwagę na podatność danej odmiany na uszkodzenia powodowane przez omacnicę prosowiankę. Ponadto w rejonach zagrożonych przez larwy stonki kukurydzianej należy dobierać odmiany o dobrze rozbudowanym systemie korzeniowym. Uprawiane rośliny powinny być dostosowane pod względem wczesności do lokalnych warunków glebowo-klimatycznych.
Metoda biologiczna polega na wyłożeniu biopreparatu zawierającego kruszynka, będącego pasożytem jaj motyli. Jego wyłożenie należy wykonać po stwierdzeniu pierwszych złóż jaj szkodnika, co przypada najczęściej na koniec czerwca lub początek lipca. W rejonach silnie zagrożonych przez szkodniki dokonuje się drugiego i trzeciego wyłożenia w odstępach 7-dniowych.
Jeżeli metody nie chemiczne zwalczania szkodników okażą się mało skuteczne wówczas konieczne jest zastosowanie metody chemicznej. Podstawą jej wykonania jest monitoring występowania danego gatunku szkodnika w zasiewach. Obecnie metoda chemiczna jest jednak utrudniona ze względu na mały asortyment środków ochrony roślin dopuszczonych do stosowania. Chemicznie zwalczane są następujące szkodniki: omacnica prosowianka, ploniarka zbożówka, ploniarka gnijka, rolnice, mszyce, drutowce i pędraki błyszczka jarzynówka oraz stonka kukurydziana. Na wymienione szkodniki stosowane są najczęściej następujące środki ochrony roślin:
- omacnica prosowianka - Karate Zeon 050CS 0,2 l/ha,
- ploniarka zbożówka i ploniarka gnijka - zaprawa Gaucho 600 FS 0,5-0,6 l/100 kg
ziarna lub Mesurol 500 FS 1 l/100 kg ziarna,
- rolnice - Fastac 100 EC 0,15 l/ha, Karate Zeon 050 CS 0,15 – 0,2 l/ha, Ripcord super 050
EC 0,3 l/ha/,
- mszyce - Karate Zeon 050 CS 0,1 l/ha,
- drutowce i pędraki - zaprawa Gaucho 350 FS 0,5-0,6 l/100 kg ziarna,
- błyszczka jarzynówka - zaprawa Gaucho 350 FS 1,1-1,7 l/100 kg ziarna,
- stonka kukurydziana - doglebowo Furadan 5 GR, nalistnie Karate Zeon 050 CS lub
Calypso 480 S.C.
Metoda integrowana polega na zwalczaniu szkodników z wykorzystaniem wszystkich metod. Należy zastosować w pierwszej kolejności metody nie chemiczne, a chemiczną dopiero wtedy, gdy pozostałe okażą się niewystarczające.
Sławomir Rudnicki
MODR w Warszawie
Oddział Poświętne w Płońsku
Literatura:
1. Poradnik dla producentów – Kukurydza nowe perspektywy. – Redakcja AGRO SERWIS
2. Opracowanie własne.
Przyg. A.D.